گزارش مرکز آمار بیانگر آن است که در دولت مسعود پزشکیان روند سرمایه‌گذاری در کشور به بدترین دوران خود در دولت‌های پس از دفاع مقدس افول کرده است.
کاهش تشکیل سرمایه در اقتصاد به معنای کاهش پتانسیل افزایش تولید ناخالص داخلی، کاهش ظرفیت در رشد درآمد سرانه و رفاه و کاهش ظرفیت اشتغال است. برای کشوری در حال توسعه، رشد تشکیل سرمایه امری حیاتی است و کاهش این شاخص بیانگر کند شدن سرعت توسعه در یک اقتصاد است.
بر این اساس تاکنون برآیند عملکرد دولت چهاردهم در حوزه سرمایه‌گذاری منفی بوده که پیش از این فقط در دولت میرحسین موسوی که کشور ۸ سال درگیر جنگ بود، رشد منفی سرمایه‌گذاری رخ داده بود؛ بنابراین دولت پزشکیان تاکنون بدترین عملکرد را در حوزه سرمایه‌گذاری در بین دولت‌های پس از دفاع مقدس داشته است. گزارش مرکز آمار نشان می‌دهد رشد تشکیل سرمایه ثابت ناخالص (هم در ماشین‌آلات و هم در ساختمان) که در دولت سیزدهم صعودی شده بود متاسفانه در دولت چهاردهم با کاهش مواجه شده است.
نرخ رشد تشکیل سرمایه در ماشین‌آلات در تمام فصل‌های دوران دولت سیزدهم مثبت بود. رشد پرشتاب تشکیل سرمایه در بخش ماشین‌آلات، به موتور رشد بخش صنعتی کشور تبدیل شد تا صنایع کشور در ۳ سال به عامل اصلی رشد اقتصادی تبدیل شوند؛ اما از پاییز سال گذشته تاکنون رشد تشکیل سرمایه در بخش ماشین‌آلات منفی شده است. رشد سرمایه‌گذاری در بخش ساختمان هم که در دولت سیزدهم به طور متوسط ۱.۵ درصد شده بود در ۳ فصل دولت چهاردهم به ۰.۳ درصد سقوط کرده است.
یکی از چالش‌هایی که اقتصاد ایران در دوران ۸ ساله دولت روحانی با آن مواجه بود، کاهش سرمایه‌گذاری در اقتصاد بود. مدیران ارشد دولت روحانی عمدتاً بر جذب سرمایه‌گذاری خارجی تاکید می‌کردند اما حتی برای جذب سرمایه‌گذار خارجی قوانین و فرآیندهای صدور مجوز تسهیل نشد.
بنابراین دولت شهید رئیسی در حالی تشکیل شد که رشد تشکیل سرمایه ثابت (مهم‌ترین شاخص محاسبه سرمایه‌گذاری در یک اقتصاد) در دولت روحانی بر اساس گزارش مرکز آمار به طور متوسط فقط ۱.۷ درصد بود. در دولت سیزدهم میانگین رشد فصلی تشکیل سرمایه به مثبت ۵.۴ درصد افزایش یافت اما متاسفانه در دولت پزشکیان مجددا همه روندهای سرمایه‌گذاری منفی شده است.